Lately a lot of people are busy or obsessed with super foods. Everywhere
you look you will read something about health and food and the newest trends
and hypes around our own health. The funny thing is I'm also into the super
foods. Ever since I try to find a balance between food, sleep and health the
super foods get my attention. I've tried quinoa, goji, coconut, chia etc. And
since a little while I also drink water with cucumber and lemon. It's nice and
it should detox your body. A lot of people find this bullshit. And now there is
a movement against the super foods and most of all the Instagram posts about
super foods (which I'm also guilty of). Here's an article from Tim den Besten a
columnist at VPRO. It's a dutch article so I will translate it also. I laughed
my ass off when I read this article. And the countermovement goes on because
the other day I read on Facebook that it's now popular to put your unhealthy
snacks on Instagram as a reaction to all the water with cucumber on
Instagram.
 |
| Source: http://www.mindbodygreen.com |
(Dutch)
Het is donderdagochtend half tien en in mijn tijdlijn
heb ik al drie foto’s voorbij zien komen van karaffen water met daarin slierten
komkommer.
Ik ram mijn voorhoofd een paar keer tegen mijn tafel,
tot ik me beter voel. Een foto maken van je water met komkommer en die op
internet zetten; het is alles wat er mis is met de wereld. Naast de man die
allemaal mensen onthoofdt dan hè.
Ik loop de deur uit om koffie te drinken op de hoek,
maar niet voordat ik mijn gezicht heb ingesmeerd met een hydraterende energizer.
Alsof het allemaal nog niet erg genoeg is gaan er naast mij op het bankje voor
het koffietentje twee quinoakutten zitten. Quionoakutten zijn mensen (het
kunnen ook mannen zijn) die bij voorkeur in het openbaar luidruchtig over
‘superfoods’ praten. Het zijn dezelfde mensen die foto’s van hun komkommerwater
online delen met de wereld, het liefst voorzien van de hashtag #healthy. In dit
geval zijn het twee meisjes van een jaar of vijfentwintig van wie ik helaas een
gesprek opvang:
Q1: “Superrrfoods zijn zó chill.”
Q2: “Ja echt fucking chill.”
Q1: “Megachill.”
Q2: “Chill.”
Het zijn mensen die de laatste tijd ineens overal
zijn. Ze vinden het belangrijk om de hele dag zaden en pitten te eten maar ze
vinden het nog belangrijker om er de hele dag over te praten, en er foto’s van
te posten. Zelden kom je iemand tegen die al die dingen eet en daarover zwijgt.
Het zijn mensen die je aankijken alsof je vertelt dat je op vakantie per
ongeluk een baby hebt gefrituurd als je zegt dat je ‘s ochtends brood eet.
Q1: “Ik eet echt nooit brood.”
Q2: “Nee brood is echt niet chill.”
Q1: “Brood is de duivel.”
Q2: “Ik kan niet eens naar brood kijken.”
Q1: “Ik zag laatst een brood: niet chill.”
Deze voedselevangelisten zijn de jehovagetuigen van de
supermarktscene. Begrijp me niet verkeerd: ik ben voor vrijheid van
etensuiting. Iedereen mag eten wat hij wil, en je mag er ook voor uitkomen.
Maar je ziet nu eenmaal nooit een frikandel op instagram.
Als ik ‘s avonds thuiskom na een dag koffiedrinken
wordt pas echt duidelijk hoe groot de schade is. Een van mijn huisgenoten staat
een komkommer te raspen. Ik huiver. Als ik voorzichtig vraag wat ze met die
slierten gaat doen antwoordt ze: “Die doe ik zo in een karaf water.
Superchill.” Ik stamel nog iets over de vaas die zij een karaf noemt maar zak
halverwege door mijn knieën. Met mijn handen in de lucht gevouwen smeek ik haar
er geen foto van te posten. Het komt nu allemaal wel erg dichtbij.
________________________________________________________________________
(English)
It's Thursday morning, half past nine and in my
timeline I've already saw 3 photo's of carafes of water containing pieces
of cucumber. After three pictures I smash my head against the table until I
feel better. Taking a picture of your water with cucumber and put them on the
Internet; it is everything that is wrong with the world. Besides the guy who
beheads people.
I walk out of the door to drink coffee at the corner,
but not before I rubbed som hydrating energizer in my face. As if things are
not bad enough outside the coffee shop two 'quinoakutten' are sitting down next
to me at the bench. 'Quinoakutten' are people (it can also be men) who talk
loudly about super foods preferably in public. the same people that take
photos of their cucumber water and share it online with the world, preferably
with the hashtag #healthy. In this case, the two girls are twenty-five of whom
I catch the conversation:
Q1: "Superrrfoods are so chill."
Q2: "Yes, really fucking chill."
Q1: "Super Chill."
Q2: "Chill."
These are the people who have been popping up
everywhere lately. They find it important to eat seeds and kernels all day
long, but they find it even more important to talk about it the whole day and
post pictures of it. Rarely you come across someone who eats all those things
and is silent about it. They are the people who look strange at you when you
tell them you eat bread in the morning as if you've fried a accidentally
fried a baby on a holiday.
Q1: "I really never eat bread."
Q2: "No bread is not really chill."
Q1: "Bread is the Devil."
Q2: "I can not even look at bread."
Q1: "I recently saw a loaf of bread: not
chill."
These food evangelists are the Jehovah witnesses to
the supermarket scene. Don't get me wrong: I am for freedom of food expression.
Everyone can eat what he wants, and it's OK if you let people know what you
eat. But you never simply see a hot dog on Instagram.
When I come home at night after a day of drinking
coffee it becomes really clear how great the damage is. One of my roommates is
grating cucumber. I shiver as I carefully ask what she will do with those
strings. She replies: "I will put them in a carafe of water. Super
chill". I still stammer about the vase that she calls a carafe but halfway
I pocket my knees. With my hands in the air I beg her not to post the picture.
It all comes very close now.
Source: http://www.vpro.nl/lees/smaakmakers/tim-den-besten/qinoakutten.htm
Geen opmerkingen:
Een reactie posten