GADGETS - Meet my new (Taylor and) Frends

Al heel lang heb ik deze koptelefoon op het oog. Ik gebruikte altijd gewoon mijn oortjes en die deden het nog prima. Totdat ik ze laatst in mijn thee liet vallen, niet zo handig... Toen ik naar de Conceptstore Make my Day in Nijmegen ging voor een interview met de eigenaresse viel mij meteen 1 ding in de winkel op. Eindelijk zag ik de koptelefoon hangen! Nergens had ik hem nog gezien en ik wilde hem graag eerst zien en proberen voordat ik hem zou kopen. En aangezien het bijna kerst was had ik hem meteen bovenaan mijn lijstje gezet. En YES met onder de kerstboom lag deze fantastische koptelefoon! Er komt lekker geluid uit en de rose gouden doppen aan de zijkant kunnen vervangen worden voor andere. Er zit ook nog een handig opbergtasje bij, je kunt de oren inklappen en zo opbergen. Ik ben er in ieder geval helemaal weg van!

Foto's: eigen
Thanks to: Conceptstore 'make my day'

FOOD - Kerst marshmallow candycanes!

Ik hou ervan om met eten te experimenteren. Ik kwam toevallig op Jennie from the Blog een leuk ideetje tegen! Het zijn marshmallows die gedipt zijn in chocola en daarna besprenkelt met gecrunchte zuurstokje. En als topper zit er ook nog een zuurstokje in de marshmallow. Ik heb er zelf een kleine variant van gemaakt voor het kerstontbijt op mijn werk vandaag. 

Eigenlijk is het dus heel simpel om te maken. Op de foto's hieronder heb ik het een beetje in stapjes laten zien. Kerst is wel voorbij maar misschien een leuk idee voor volgend jaar! De mensen die ze geproefd hebben vonden ze in ieder geval lekker. Er zit een lekkere mint smaak aan. 

Benodigdheden:

Mini marshmallows

Ik heb grote candy canes gecruncht in de keukenmachine

Mini candy canes


Chocolade


Ik heb met een rietje door de marshmallows heen geprikt en daarna de candy canes erin gestopt





Daarna dip je de marshmallows in de chocolade en besprenkel je ze met de gecrunchte candy canes


Uiteindelijk heb ik de overige gecrunchte stukjes erdoorheen gestrooid als 'sneeuw'

LIFESTYLE WEEK 2 - Survival of the fittest

Aangezien ik vanwege fysieke redenen niet mee kon doen met de survival heb ik 3 van mijn medestudenten geïnterviewd over hun ervaringen tijdens de survival. 

Het eerste interview heb ik gedaan met Jasmine Julia Josephine Hermus. Zijn vond het niet heel leuk en een beetje eng om te survivallen. 

1. Jullie hebben een survival gedaan, wat moesten jullie precies allemaal doen?

Wij hebben hier aan verschillende activiteiten deelgenomen, om je lef te tonen maar ook om aan teambuilding te doen. Zo hebben we bijvoorbeeld op een paal moeten klimmen en hier van af moeten springen, maar ook met elkaar een brug moeten bouwen. 

2. Op wat voor een manier heb je lef moeten tonen? Heb je je eigen grenzen overschreden?

Dit door o.a. parcours af te leggen aantallen meters boven de grond. Aan de ene kant vind ik wel dat ik mijn eigen grenzen heb overschreden, omdat ik ook dingen tegen mijn zin in heb gedaan. Maar aan de andere kant niet, omdat ik vind dat je op andere manieren ook je grenzen kan verleggen, zonder dat je dingen tegen je zin in moet doen. Wel vond ik de teambuilding opdrachten erg leuk om te doen. 

3. Na deze ervaring zou je het de volgende keer sneller durven om iets te doen met survivallen?

Het is niet perse dat ik het na deze keer sneller zou durven. Ik vind het gewoon niet zo leuk om te doen, dus ik zal dit ook niet zo snel meer doen. 

4. Hoe kun je deze survival linken aan het thema durven?

Dit door misschien dingen te doen, die je normaal gesproken niet zou doen. Zo heb ik een aantal medestudenten erg hun grenzen zien verleggen. Dit vond ik mooi om te zien. 

http://www.deweekkrant.nl/media/item?mediaid=1764287

Het tweede interview heb ik gedaan met Jade van Schooneveld. Zij durfde wel te survivallen en had geen moeite met lef tonen. 

1. Jullie hebben een survival gedaan, wat moesten jullie precies allemaal doen?

We hebben verschillende onderdelen gedaan die allemaal voor een andere definitie van durven​ stonden. Zo hadden we bijvoorbeeld een onderdeel vertrouwen: hierbij moesten we een aantal opdrachten doen waarbij we volledig moesten vertrouwen op onze partner - de een had zijn ogen dicht en de ander moest leiden.

Ook hadden we een onderdeel teamwork​: hierbij moesten we een brug bouwen van de ene naar de andere kant om zo door samen te werken tot één geheel komen. Verder hadden we ook een onderdeel doen: hierbij was het doel (denk ik) grenzen verleggen. Dit had vooral met hoogte vrees te maken - een parcour hoog in de bomen en omhoog klimmen op een paal. 

2. Op wat voor een manier heb je lef moeten tonen? Heb je je eigen grenzen overschreden?

Ik heb niet echt mijn grenzen hoeven verleggen. Ik heb geen moeite met dingen ondernemen in teamverband en ook heb ik geen hoogtevrees. Verder was het voor mij wel de eerste keer dat ik na mijn knieoperatie heb geklommen, dus was het voor mezelf goed dat ik deze stap heb kunnen zetten en nu voor mezelf weet dat ik deze dingen toch nog steeds kan. 

3. Na deze ervaring zou je het de volgende keer sneller durven om iets te doen met survivallen.

Nee, ik heb het namelijk altijd super leuk gevonden om dit soort dingen te doen en ik krijg er eigenlijk ook wel energie van om een beetje 'gewaagde' dingen te doen. Ik heb vroeger op vakantie ook vaak gesurvivald in de Ardennen.  

4. Hoe kun je deze survival linken aan het thema durven?

​Ik denk dat het voor veel mensen best heftig of spannend is om dit soort dingen te doen. Dan wel niet de hoogte, maar het vertrouwen op iemand die je niet zo goed kent. Je moet uit je comfort zone stappen en je open stellen voor de ervaring, maar ik denk dat je er alleen maar sterker uit kan komen als je je over je 'angst' heen zet. 

Als laatste interviewde ik Sabine Brouns. Zij stond er een beetje hetzelfde in als ik. We vinden het allebei wel een beetje eng maar doen het toch. Maar wel het liefst met lekker weer. 

1. Jullie hebben een survival gedaan, wat moesten jullie precies allemaal doen?

We moesten door middel van verschillende opdrachten "lef" tonen. De eerste opdracht die mijn groep en ik moesten doen was krat bouwen. We hebben 11 kratten kunnen stapelen. Ook moesten we van een paal van ongv. 5m hoog springen. Als 2e moesten we een brug gaan bouwen, dit maar met enkele spullen zoals: houten palen, 1 dik touw en meerdere dunne touwtjes. Als 3e opdracht moesten we het klim survival parcours afleggen boven de grond dus. Als laatste moesten we allerlei spel vormen doen met samenwerken.

2. Op wat voor een manier heb je lef moeten tonen? Heb je je eigen grenzen overschreden?

Lef tonen door toch maar in die vreselijke kou het parcours te doen boven de grond. Het was zo koud en dus moeilijk jezelf vast te houden. Dit vond ik toch wel eng om te doen daardoor. 

3. Na deze ervaring zou je het de volgende keer sneller durven om iets te doen met survivallen.

Ik zou het zeker durven alleen dan met wat warmer weer haha!

4. Hoe kun je deze survival linken aan het thema durven?​

Je moet durven je eigen grenzen over te gaan. Je moet gewoon ervoor gaan, durven! Je angsten in de prullenmand droppen! Door even van een paal springen waar maar net je voeten bovenop naast elkaar passen was niet bepaald even "makkelijk" om te doen. Daarbij moet je toch wel echt durven!

_________________________________________________________________________

Ik vind het jammer dat ik niet mee heb kunnen doen met de survival. Ik had het wel gedurfd maar ik kon vanwege fysieke omstandigheden gewoon niet mee doen. Dan maakt het niet uit of je lef hebt maar dat je weet waar je grenzen liggen. Mentaal had ik het gekund maar fysiek niet. Maar ik heb op andere manieren wel LEF getoond de rest van de lifestyleweek. 

http://www.pinterest.com/pin/435230751461950292/

LIFESTYLEWEEK 2 - Heb jij het LEF om dit te DURVEN lezen?

Deze post gaat over mijn tweede lifestyleweek van International Lifestyle Studies jaar 1 en staat in het teken van LEF en DURVEN. We hebben 4 activiteiten gedaan die ik allemaal apart zal beschrijven. 

'THE SURVIVAL'

Aangezien ik om fysieke redenen niet mee heb kunnen doen aan de survival heb ik 3 medestudenten geïnterviewd over hun ervaring tijdens de survival. Aankomende week zullen deze interviews verschijnen op mijn blog.

'THE LEF WORKSHOP'

Op Dinsdag hadden we een workshop op school die in het teken stond van LEF. Van tevoren dacht ik wat kan iemand nou in 4 uur vertellen over lef... Maar de man die de workshop deed was enorm enthousiast en wilde Nederland positiveren, wat ik een mooie doelstelling vind. Daarbij vertelde hij veel persoonlijke dingen en had de workshop een fijne balans tussen theorie en praktijk. Wat ik bijvoorbeeld geleerd heb is dat er verschillende soorten lef zijn, namelijk: emotioneel, sociaal, fysiek, zakelijk en innovatief. Toen hij dit uitlegde kon ik me zo al een aantal situaties bedenken waar dit bij nodig was. Deze hebben we dan ook opgeschreven. Bijvoorbeeld bij emotioneel lef moet je denken aan een punt zetten achter je relatie. En bij zakelijk lef kun je denken aan solliciteren of om opslag vragen. Er zaten ook 4 opdrachten in waarbij we zelf lef moesten tonen. 

--- Deze man had een filmpje in Eindhoven gemaakt waarbij mensen op een krukje moesten gaan staan en mensen die eromheen stonden moesten aanmoedigen en applaudisseren als diegene boven op het krukje stond. Dit deden we ook in de klas. Ik heb het zelf niet gedaan omdat het nogal onwennig voelt om daarmee te beginnen. Het vergt wat lef om dat te doen voor de hele klas. Maar toen ik aan het meeklappen was voelde je wel een positieve vibe. 

--- Fysiek lef werd getest doordat iemand op de tafel moest staan en zich als een plank naar achteren moest laten vallen om zich op te laten vangen door medestudenten. Je moet vertrouwen hebben in je medestudenten. Ik ben zelf niet gevallen maar ik heb wel een keer iemand opgevangen. Het is een rare gewaarwording want je weet niet wat je moet verwachten. En je moet ook durven om iemand op te vangen. Je weet niet hoe hard de klap is en of je diegene wel op kunt vangen. 

Hier zie je de man vallen die de workshop gaf als voorbeeld.

--- Toen was er nog een opdracht waarvan we al van andere studenten hadden gehoord dat we die zouden moeten doen. Een snoepje in je mond doen en doorgeven. 4 mensen uit de klas moesten dat doen. Eerst moesten ze zelf een red band snoepje in hun mond doen en deze daarna uitspugen en doorgeven aan diegene naast je. Deze moest het snoepje dan opeten. In het begin zei iedereen: "ja doei dat ga ik echt niet doen!" Maar toch hadden alle meiden het gedaan. Ik weet niet of ik het zelf ook gedaan zou hebben. Misschien wel als iedereen het naast je doet dan doe je het vanzelf ook want je wilt niet achterblijven. Je ziet ook vaak dus als 1 iemand lef toont dat vanzelf de rest van de groep wel meekomt. 

--- Uiteindelijk was er nog een laatste afsluiter die een beetje leek op 'over de streep'. We mochten confessions doen waarbij we moesten beginnen met de zin: "Als je me echt zou kennen zou je weten dat ik..." In het begin vertelde die man eerst zelf iets als voorbeeld. Daarna werd het stil... 10 minuten lang. Totdat 1 iemand een verhaal vertelde dat best heftig en emotioneel was. Hier was echt wel lef voor nodig om dit durven te vertellen. Iedereen was stil en wist niet zo goed wat hij moest doen. Daarna vertelde nog 2 meiden een best heftig verhaal. Zij toonde alledrie echt lef. Ik heb heel erg zitten twijfelen of ik ook iets moest zeggen maar ik was meer even aan het verwerken wat er gezegd was. Ik heb dus geen lef getoond wat dit betreft. Maar ik denk dan ook weer als ik iets persoonlijks wil delen met mensen doe ik dat in mijn eigen tijd en niet in een gedwongen kring. 

Ik heb best veel geleerd van deze workshop. Het begrip lef heeft voor mij meer betekenis gekregen en er werden ook dingen verteld die ik kan toepassen in het echte leven. Hij had het over dingen doen die je echt leuk vind en niet zomaar omdat het moet. Je moet het woord 'moeten' in alle context vervangen door 'mogen' dan word het een stuk leuker. Deze man was ook ontzettend positief wat aanstekelijk werkte. Als we kijken naar de quality of life past sluit deze workshop goed aan op het sociaal, emotioneel welzijn en op ontwikkeling en activiteiten. Sociaal omdat je lef kunt gebruiken in je sociale omgeving. Als jij het bijvoorbeeld niet eens bent met je ouders moet je dat kunnen zeggen en moet je daar lef voor hebben. Ik heb wel geleerd door de workshop dat ik meer moet zeggen wat ik denk en daar het lef voor moet hebben. Op emotioneel gebied kun je meer zelfvertrouwen krijgen doordat je lef op een goede manier in je leven gebruikt. Ik denk als ik sneller dingen zeg ik sneller tevreden ben en dit ook mijn zelfvertrouwen verhoogd. Qua ontwikkeling en activiteiten is het ook goed om op zakelijk gebied lef te tonen. Bijvoorbeeld als we moeten netwerken. Dit kan weer invloed hebben op je werk en competenties. Dit heeft vooral invloed op mij als lifestyle professional. Als je een beetje lef hebt kun je ver komen. Je moet durven met mensen in contact te komen. Ik vindt dit vaak nog moeilijk om meteen op iemand af te stappen. Het gaat me gelukkig steeds beter af. 

http://www.bloglovin.com/viewer?blog=3912788

'URBAN SURVIVAL DAG 1'

Als je het hebt over lef en durven heb ik het altijd het liefst zoals het was. Dus toen ik hoorde dat met de lifestyleweek weer alle groepjes gemixt zouden zijn baalde ik. Waarom niet gewoon met de klas? Veel fijner. Achteraf had ik een heel gezellig groepje en zie je dan dat het toch wel leuk is om ook andere mensen te leren kennen! Ook moesten we zelf de stap zetten om contact op te nemen met mensen die je nog niet kent. Ook al een kwestie van durven. 1 iemand had op Facebook contact opgenomen met iedereen waarop ik iedereens nummer vroeg om een whatsapp groep aan te maken. Eerste keer durf, check.

Op Woensdag moesten we naar een stad om 'urban assignments' te verzinnen voor de groep die de dag erna zou komen. Ons groepje was ingedeeld in Dordrecht. 

We begonnen de dag met een ontbijtje bij de V&D om te brainstormen over wat we gingen doen.

@ Dordrecht

We hebben toen alvast de opdrachten verzonnen en daarna gingen we verschillende winkels langs om te vragen of we daar enveloppen achter mochten laten. Hierbij komt sociaal en zakelijk lef bij kijken aangezien je iets moet vragen aan vaak de manager van een winkel. Je bent bang dat het misschien niet mag maar toch hebben we het gedaan. Ik heb hierbij vaak het initiatief genomen om op een winkelier af te stappen. Vaak vindt ik dat ook nog een beetje eng maar ik heb het toch maar gedaan. Hieronder de opdrachten die wij verzonnen hebben in Dordrecht. 

Wij waren een beetje afwachtend wat betreft de opdrachten. We hoorden van meerdere groepjes dat ze de opdrachten vroeg hadden ingeleverd en dat ze afgekeurd waren. We hebben dus zorgvuldig de opdrachten gemaakt door rekening te houden met de verschillende soorten lef die we erin hebben verwerkt. De meeste opdrachten hadden te maken met zakelijk, sociaal, emotioneel en fysiek lef. Onze opdrachten waren daarom ook in een keer goed gekeurd en de docent vond ze ook wel vernieuwend. Wat ik deze dag heb geleerd op het gebied van lef en durf is dat als je ergens een nee krijgt dat je door moet gaan totdat je een ja krijgt. Sommige winkeliers wilden niet de envelop in hun winkel. Je moet dan toch doorgaan en de opdracht zo aanpassen dat het wel lukt. Als lifestyle professional moet je je ook aan kunnen passen als dingen niet gaan zoals je gedacht had. En je moet durven hulp te vragen en mensen te betrekken bij je idee. In je eentje red je het niet. Het was dus vernieuwend om met andere mensen te werken dan waarmee je gewend bent. Uiteindelijk moet je met iedereen samen kunnen werken. We hadden tips op Twitter gezet waarmee het andere groepje de enveloppen moest vinden.

Groep 30!

'URBAN SURVIVAL DAG 2'

Vandaag was het aan ons om 'urban assignments' uit te voeren in Scheveningen! Er was code geel beloofd voor die dag dus dat beloofde wat. Toen we eenmaal in Scheveningen waren stormde het enorm. We hebben toch het lef gehad om de opdrachten uit te gaan voeren. Het waaide zo hard dat we bijna niet konden lopen.

--- De eerste opdracht was op het politiestation. We moesten onder alle politie auto's een post it plakken met daarop een complimentje en een twitteraccount waarop ze ons weer konden contacten. Ik had de briefjes geschreven met daarop bijvoorbeeld: "Bedankt voor het beveiligen van Nederland" of "Keep up the good work!". Ik was eerst aan het twijfelen, want misschien kunnen die politie agenten zoiets niet waarderen. Maar ik dacht we moeten lef tonen gewoon proberen. Baat het niet schaad het niet. We hebben er niks meer van teruggehoord maar ik vond het wel grappig om te doen. Als lifestyle professional moet je ook weleens uit je comfort zone stappen en dit was daar ook een voorbeeld van. 

--- Daarna moesten we door naar de schaatsbaan. De opdracht was om geblinddoekt iemand naar de overkant te begeleiden allebei op schaatsen. Het was zo'n slecht weer dat we gratis de schaatsbaan op mochten. Ik vind schaatsen altijd leuk om te doen. Het was wel even eng om met een blinddoek te schaatsen want je legt je vertrouwen in handen van iemand anders. Dit is dus eigenlijk een voorbeeld van fysiek en sociaal lef. Je moet vertrouwen hebben in de ander en tegelijkertijd moet je fysiek wel opletten op wat je doet. Als lifestyle professional moet je ook weleens het vertrouwen in de handen van iemand anders leggen als je bijvoorbeeld in een project werkt. Ik doe dit nog te weinig en moet dit meer gaan doen. Dit was een leuk voorbeeld wat erop aan sloot. 

--- Voor opdracht 3 moesten we naar een strandtent waar onze opdrachten lagen. Het stormde zo hard dat we eerst lekker naar binnen zijn gegaan voor een kop chocomel! De opdracht was dat we iemand moesten zoeken die aan het hardlopen was op de boulevard en daarmee 30 seconden meelopen om de persoon aan te moedigen. Normaal lopen er inderdaad veel hardlopers op de pier, maar met dit weer niet... Uiteindelijk vonden we toch iemand die aan het rennen was en we zijn er gauw achteraan gegaan. We hebben een klein stukje met diegene mee gerend en aangemoedigd (ik had de camera in handen). We zaten binnen en toen zagen we die man buiten lopen toen ben ik er samen met 2 medestudenten achteraan gegaan. Normaal is dit ook niet iets wat ik zo snel doe. Er is toch wel lef voor nodig om achter iemand aan te rennen en zomaar beginnen met complimentjes geven. Dit is wel een voorbeeld van sociaal lef. Ook op het gebied van quality of life verhoogt het je emotionele welzijn omdat je iemand weer even oppept voel je jezelf ook weer tevreden. Ook ben je sociaal betrokken bij iemand anders. 

--- Voor de vierde opdracht moesten we een handdoek meenemen en met onze enkels de zee in. Er waren golven van 4 meter hoog en de rode vlag stond hoog. Deze opdracht konden we dus echt niet uitvoeren. Ja we hadden lef kunnen tonen door het wel te doen, maar daarmee riskeerde we wel dat we tot onze schouders nat werden. En we hadden allemaal geen zin om de volgende dag ziek te worden. Er zitten dus wel bepaalde grenzen aan lef en durf. 

--- De laatste opdracht lag op ons te wachten in de bioscoop Pathé van Scheveningen. We moesten een presentatie houden voor een volle bioscoopzaal of buiten kerstliedjes zingen en daarmee 8 euro ophalen. Toen we daar aankwamen kregen we van Pathé te horen dat de opdrachten gisteren niet goed waren gekeurd en dat het van hun ook niet mocht. Deze opdrachten konden we dus niet uitvoeren. Op het gebied van zakelijk lef is dit slecht van het groepje die de opdrachten gemaakt hadden want van de medewerkers van Pathé kregen we te horen dat ze weg zijn gegaan zonder goedkeuring. Aangezien het zo koud was hebben we besloten om toen naar huis te gaan. We hebben nog wel een medewerker geholpen met het opbouwen van een nieuwe kartonnen teaser. Dit was de vervangende opdracht. 

Gezelligheid in groepje 30!

Ik heb een leuke week gehad waarin ik veel dingen geleerd heb. Ik heb nieuwe mensen leren kennen, geleerd wat lef is en welke soorten er zijn en nog veel meer. Ik heb het deze week ook toe kunnen passen op situaties die ik in het normale leven zou vermijden. Al deze dingen die we gedaan hebben kunnen gelinkt worden aan een lifestyle professional die bezig is met de kwaliteit van leven. Ik ga steeds meer zien wat dat inhoudt. Je moet een beetje durven en lef hebben want zo bereik je ook meer in het leven. Vooral durven te vragen en niet bij voorbaat denken van diegene zal wel geen zin hebben om te praten. Nee gewoon doen. Dat is iets waar ik nog aan kan werken maar waarmee ik deze week al wel een stap vooruit heb gemaakt! 

LEISURE - Kleuren voor volwassenen

Hield je vroeger ook zo van kleuren? Urenlang met die stiften van bruynzeel proberen om binnen de lijntjes te blijven. Het lijkt iets voor kinderen maar tegenwoordig heb je ook kleurboeken voor volwassenen.

Er zijn verschillende boeken te koop bij onder andere de Bruna. Er zijn neon kleurboeken tot een boek met tattoo's die je kunt inkleuren. Keuze te over. Het is vooral leuk om bijvoorbeeld met je gezin het boek te gebruiken. Iedereen begint ergens en zo kleurt iedereen een stukje van het boek in. Het werkt ook rustgevend. In ieder geval als ik even aan het kleuren ben hoef ik nergens anders aan te denken en is het eigenlijk een soort 'therapie'. Hieronder zie je een paar voorbeelden van wat er in de boeken te vinden is. Het is echt een aanrader als je houdt van kleuren of een beetje creatief bezig zijn!
(Foto's: eigen)